Galapagos Islands

"I 'm living in paradise!" Een van de eerste woorden van onze gids. En niets blijkt minder waar. Onze eerste week was inderdaad een week  in paradise. We beleefden onze eigen Expeditie Robinson op Tortuga bay op het eiland Santa Cruz. Leguanen, zeeleeuwen een helderblauwe zee en parelwitte stranden. Cruisden met ons schip Estrella del mar vier dagen lang langs de noordelijke eilanden van de Galapagos.  Waar we snorkelden met pinguins, zeeleeuwen, honderden vissen en mega grote schildpadden op nog geen halve meter afstand. We zagen stranden vol met zeeleeuwen, vogels en leguanen en bezochten een national park met grote landschildpadden. En het mooie van alles, niets van deze dieren is bang voor de mens. Er is nooit op ze gejaagd en dus het interesseert het ze letterlijk niets als je langs hen loopt. Alles wat we zien is binnen handbereik. Yes, we are living in paradise!

En oh.. yes, we are living on a boat..Na de eerste twee dagen op het eiland Santa Cruz boekten we een cruise van vier dagen langs verschillende eilanden. En gelukkig was er overdag dat paradijs, want als je me de eerste nacht had gevraagd of ik van de boot af zou willen stappen om aan land te gaan, dan had ik per direct estrella de mar gedag gezegd. Alles, maar dan ook alles ging van links naar rechts of van boven naar beneden. Kopjes vielen in de keuken en onze gordijnen hingen zo goed als overdwars aan het raam. Ikzelf zat na een half uur al aan mn eerste reisziekte pilletje, Kay kwam halverwege de nacht met de boodschap 'ik moet ook zo'n pil'. Slapen, douchen, naar de wc gaan, tanden poetsen het is allemaal ineens een hele uitdaging wanneer je leeft op een boot. Gelukkig doen de pilletjes wat ze beloven en balanceren we alleen nog maar van links naar rechts of van boven naar beneden.." But we never sink. " Aldus de kapitein.

En dus genieten we maar gewoon van de mooie hikes die we maken over de vulkanische landschappen. Worden we steeds enthousiaster na iedere snorkeltocht. De eerste keer mochten we tussen de vissen snorkelen en verraste een enkele zeeleeuw en pinguin ons razendsnel met een onverwacht bezoek. De tweede keer gingen we op zoek naar haaien in een (naar mijn idee) veel te ruige zee. Ik was bang dat we te pletter zouden slaan tegen de rotsen.. Maar dan zit er een héle enthousiaste jongeman naast je die wanneer ik zegt " ik ga denk ik niet" , steevast zegt: "Sha, gewoon doen! Achteraf vind je het weer gaaf" Gelukkig bleven we na duidelijke aanwijzingen en geroep van onze gids op veilige afstand van de opslaande golven tegen de rotsen, en oke, ik geef toe, wederom een hele ervaring rijker. Helaas voor ons hebben we geen haaien gespot. Ik hoor hier natuurlijk heel erg teleurgesteld om te zijn ;) hih. Onze laatste snorkeltoch bleek de beste te zijn. We zagen meerdere schildpadden tegelijk naast, onder en voor ons zwemmen. Kay kreeg het zelfs voor elkaar een schildpad te aaien! Het water was ontzettend helder, wat niet altijd het geval is in deze tijd van het jaar, en zo zagen we een aantal roggen en wederom honderden vissen. Jup, de onderwaterwereld blijft een hele gave wereld! En wanneer je na een half uur tot uur snorkelen rillend uit het toch wel hele koude water komt, kun je een mens niet gelukkiger maken dan met.. een kop warme chocolademelk! De eerste keer waren we stomverbaast.. Warme chocolademelk na het snorkelen. Na het skien oke.. maar na het snorkelen. Nou geloof me, en of we die warme chocolademelk gedronken hebben. Heerlijk! Ik denk dat we het ritueel zelfs in stand gaan houden. Je hoort het dus al we hebben volop genoten van het paradijs genaamd: de Galapagoseilanden!

Op het moment van schrijven varen we terug naar Puerto Ayora, de toeristische hotspot op het eiland Santa Cruz. Hier hebben we voordat we vertrokken al anderhalve dag mogen vertoeven. Een heerlijk stadje waar je je direct veilig en prettig voelt. Een heel contrast met het drukke grote quito waar we morgenochtend naar terug zullen vliegen. Vanaf daar hopen we dezelfde dag nog een bus naar banos te pakken om op zoek te gaan naar een volgend avontuur; een tour door de jungle. Maar nu, op naar het diner en 'genieten' van ons laatste nachtje op de boot, die gelukkig gewoon stil in de haven ligt vannacht!

Buenos noches!
Kay en Sharon

*update: Inmiddels zijn we na onze eerste echte backpack dag (lees bus en ferry op het eiland, vliegtuig naar Quito en via stadsbussen en lange afstand bus door de bergen) aangekomen in Banos!

             ** Heel, heel misschien, als de tablet, het internet en alles mee zit, volgt er morgen een filmpje!